Daar zijn we dan in het ziekenhuis.. Tjee, ik ben toch maar wat blij met het geboortecentrum. Want voor degenen die me nog niet zo goed kennen.. Ik hou niet zo van wildvreemde dingen en nieuwe plekken. Ik ben nogal een gewoontedier zeg maar. We krijgen onze eigen ‘ kraamsuite’ waar manlief Christian zijn eigen slaapbank heeft. Mazzel dat hij zowat overal op kan slapen, en ach.. heel erg lang slapen zit er waarschijnlijk toch niet in.
Het is wel apart dat je dan in het ziekenhuis rond loopt en weet dat je nu toch echt bijna papa en mama gaat worden van een dochter. Want dat wisten we al. Natuurlijk hadden we voordat we dit wisten al nagedacht over een naam en uiteraard waren we er voor een jongen vliegensvlug uit.. Dan kan het niet anders dan dat het een meisje wordt.
Ja, ik moet zeggen, dat was wel een ‘dingetje’.. die naam. We wilden allebei een naam die je niet vaak hoort, dat was voorlopig de laatste overeenstemming die we erover hadden. Christian en ik zaten niet bepaald op één lijn. Ik zal eerlijk bekennen.. Ik heb overwogen om mijn zin echt door te drijven, je weet wel, zo net na de bevalling.. Ik dacht, dan kan ie nooit weigeren.
Maar goed, aangezien ik van tevoren graag alles in kannen en kruiken heb en ja gewoon omdat je dat toch eigenlijk niet kan maken op die manier.. Toch?
Na eindeloos googlen en heel veel namen voorbij zien komen waarop Christian allemaal even vakkundig “nee” zei kreeg ik toch de kriebels. Hier gaan we nooit uit komen dacht ik echt en dochterlief begint ondertussen steeds grotere vormen aan te nemen. Precies op het moment dat ik me echt zorgen begon te maken kwam daar ineens deze naam voorbij. Ik dacht na al die namen die ik heb genoemd gaat Christian dit zeker niks vinden. Verbazingwekkend genoeg was dat niet het geval..
Nou, dan denk je daarover uit te zijn en dat je rust hebt. Begint ineens die irritante gedachte; wat zullen anderen ervan vinden? Ja, lekker boeiend wat anderen ervan vinden, toch?? Hmm, zo simpel was het niet, voor mij dan. Gelukkig wel voor Christian. Maar het veelgehoorde, “Wanneer ze er is kan het je echt niets meer schelen wat anderen ervan vinden” klopt gelukkig als een bus!
Na een lange dag en nacht, met inderdaad weinig slaap en een voorspoedige bevalling, mogen we eindelijk ons lieve meisje Fauve verwelkomen. Juist ja Fauve (spreek uit als Foof).
Het is wel apart dat je dan in het ziekenhuis rond loopt en weet dat je nu toch echt bijna papa en mama gaat worden van een dochter. Want dat wisten we al. Natuurlijk hadden we voordat we dit wisten al nagedacht over een naam en uiteraard waren we er voor een jongen vliegensvlug uit.. Dan kan het niet anders dan dat het een meisje wordt.
Ja, ik moet zeggen, dat was wel een ‘dingetje’.. die naam. We wilden allebei een naam die je niet vaak hoort, dat was voorlopig de laatste overeenstemming die we erover hadden. Christian en ik zaten niet bepaald op één lijn. Ik zal eerlijk bekennen.. Ik heb overwogen om mijn zin echt door te drijven, je weet wel, zo net na de bevalling.. Ik dacht, dan kan ie nooit weigeren.
Maar goed, aangezien ik van tevoren graag alles in kannen en kruiken heb en ja gewoon omdat je dat toch eigenlijk niet kan maken op die manier.. Toch?
Na eindeloos googlen en heel veel namen voorbij zien komen waarop Christian allemaal even vakkundig “nee” zei kreeg ik toch de kriebels. Hier gaan we nooit uit komen dacht ik echt en dochterlief begint ondertussen steeds grotere vormen aan te nemen. Precies op het moment dat ik me echt zorgen begon te maken kwam daar ineens deze naam voorbij. Ik dacht na al die namen die ik heb genoemd gaat Christian dit zeker niks vinden. Verbazingwekkend genoeg was dat niet het geval..
Nou, dan denk je daarover uit te zijn en dat je rust hebt. Begint ineens die irritante gedachte; wat zullen anderen ervan vinden? Ja, lekker boeiend wat anderen ervan vinden, toch?? Hmm, zo simpel was het niet, voor mij dan. Gelukkig wel voor Christian. Maar het veelgehoorde, “Wanneer ze er is kan het je echt niets meer schelen wat anderen ervan vinden” klopt gelukkig als een bus!
Na een lange dag en nacht, met inderdaad weinig slaap en een voorspoedige bevalling, mogen we eindelijk ons lieve meisje Fauve verwelkomen. Juist ja Fauve (spreek uit als Foof).
RSS-feed
